سلام جناب مشكاني ...
در باب اينكه در زمان غيبت معصوم (ع) مي بايست به فرد شايسته اي كه از آن با نام فقيه در روايات از آن ياد شده، رجوع كرد شكي نيست ... اما مسئله اي كه ذهن اينجانب را كمي دچار ترديد مي كند مسئله نوع انتخاب فقيه است كه مستقيما به دست معصوم (ع) صورت نمي گيرد و نوع عقول ناقصه ي بشري اين انتخاب را انجام مي دهد ،‏ خود بهتر واقفيد كه در انتخاب هاي بشري ، سلايق گوناگون هم دخيل مي شود كه در اين مورد برخورد سليقه اي و يا خداي نكرده احساسي منجر به انحراف جامعه نيز خواهد شد ، شايد مصداق اين برخورد سليقه اي در ثابت بودن احكام رسائل توضيح المسائل باشد ، البته علت گفتن شايد هم اين است كه مي توان بنا را به درست بودن احكام رسائل گذاشت و اتفاق نظر بلا ترديد فقها بر آن ...
و اما سئوال ديگر حقير ان است كه با توجه به روايات ذكر شده شما، بسياري از ملاك هاي انتخاب فقها ، ملاك هاي شخصيتي درونيست ، كه جز خداوند متعال و خود فرد ، كسي از ان آگاهي ندارد ، پس چگونه مي توان بر شايستگي فردي به عنوان يك فقيه قابل رجوع و تقليد اطمينان حاصل كرد ؟ ....آيا در مورد اين سنجش اين ملاك ها مي شود تن به اما و اگر وشايد داد؟

پيروز و مستدام باشيد ... ياحق!